Palm Springs-Scottsdale dag7

Maandag 7 september

De planning van vertrek van half 9 werd ietsje later. Al met al reden we om een uur of 9, na weer een typisch Amerikaans ontbijt met de bagels, wafels en muffins. Gelukkig hebben ze zo nu en dan ook verschillende soorten en melk met cornflakes, dus toch wel wat afwisseling!

Dat we iets later reden was geen probleem, want die 400 km die we moesten rijden waren snel om.
Jammer dat er niet een cruise control bestaat voor het stuur, die was op deze route best handig geweest. 1 weg, geen kruispunten en echt 1 lange, rechte highway!
We zouden afwisselend een gedeelte van deze route rijden die ons van Palm Springs via Blythe naar Phoenix/Scottsdale zou leiden. Petra was begonnen en toen haar ogen (bijna) dichtvielen door het ´saaie´ stuk werd ze afgewisseld door Klaas-Anne. Esther ontsprong de dans weer, want tegen de tijd dat Klaas er zat van was waren we alweer bij het Days Inn Hotel in Scottsdale.

We zeggen wel dat er niets te zien was onderweg, maar toch op een bepaald moment hebben we nog iets verbazingwekkends gezien: bij een afslag stond een camper geparkeerd. Bij de bestuurdersportier stond een man die ineens met zijn kont naar de weg voorover boog en de broek naar beneden trok!! Het was dat Klaas op dit moment al reed, anders was Petra geheid van de weg afgereden! Op dat moment hadden we maar oog voor 1 ding….

Eenmaal aangekomen in ons hotel bleek dat we direct naast een enorme Macy’s Mall zaten. Natuurlijk konden we het niet laten hier even te gaan kijken. Wie weet wat je tegenkomt! Nu bleek bij binnenkomst al snel dat deze mall niet helemaal voor ons was weggelegd, aangezien de winkeltjes in een categorie lagen waar zelfs onze creditcards niet tegenop kunnen.
Om wat namen te noemen: Jimmy Choo, Chanel, Gucci en Luis Vuitton… Dus we hebben het maar gehouden bij een ijs(je) van Haagen Dasz, om toch een beetje in stijl mee te doen.
Hierna was het wel even lekker uitbuiken in het zwembad!
Het bleek een only-Dutch-swimmingpool te zijn, dus we moesten nu toch wel enigszins er om denken wat we zeiden. Zeker over andere mensen!!

Voor het eten voor die avond hadden we iets gelezen over een western-stadje. Om Klaas-Anne dit keer een plezier te doen zouden we hier spare-ribs gaan eten. Het bleek een halfuur rijden te zijn, maar goed, beloofd is beloofd.
Maar ja, het was natuurlijk Labor Day en dan is de kans aanwezig dat er dingen gesloten zijn… Maar een dusdanig commercieel iets zou toch wel open zijn?? Helaas… een uur voor niets gereden.
Eenmaal weer in Scottsdale hebben we net zolang gezocht naar een restaurant waar ze grillgerechten op de kaart hadden.
Tot groot genoegen van Andre en Klaas werd het uiteindelijk een Mexicaans grillrestaurant/bar met een uiterlijk van de bar uit de film Coyote Ugly. Inclusief de serveersters… dus na de teleurstelling eerder kon het nu niet meer stuk!!

Eenmaal terug in het hotel hebben we nog even een borrel gedronken op het terras en toen maar weer op bed, want ook morgen komt er toch wel weer een lange dag aan. Met een 365 km. En we moeten toch een beetje op tijd zijn, want om 16.50 uur moeten we ons melden voor onze helicoptervlucht over de Grand Canyon!!!!!!!